Još neverovatniji od prethodnog, Železničar je svoj sedmi trofej nacionalnog Kupa osvojio nekoliko meseci nakon završetka sezone u kojoj je bio suspendovan iz takmičenja Rukometnog saveza Srbije i nalazio se na ivici gašenja. Ali, nakon finansijske konsolidacije, uz pomoć sponzora i grada, a nakon dobro izrađenog Unapred pripremljenog plana reorganizacije (UPPR) i dobijanja vajld-karte za nastup u Superligi, Nišlije su, paralelno sa sjajnim rezultatima u prvenstvu, krčile sebi put i do finalnog turnira Kupa Srbije.

Takmičenje Kupa igralo se po novom sistemu, a „Želja“ na svom, istočnom regionu nije imao dostojnog rivala. Padali su, redom, Aleksinac (34:29), Pirot (36:29), Arif Knjaz (56:21) i, u finalu, Dinamo u Vranju rezultatom 33:29, čime je obezbeđen plasman na Fajnal-for u Novom Sadu. A tamo, izabranike trenera Josifa Petkovića čekao je najteži mogući put do trofeje, preko nekadašnjeg dvostrukog evropskog, pa preko aktuelnog petostrukog uzastopnog državnog prvaka. Preko Metaloplastike i domaćina Vojvodine, i to u razmaku od manje od 20 sati.

Nišlije su u krajnje napetom polufinalu trijumfovale protiv Šapčana golom Đorđa Spasića iz sedmerca uz zvuk sirene-27:26 (15:14), uz po pet golova Spasića i Krsmančića, a po četiri Sretenovića, Đukića i Vučkovića. Taj meč okončan je u kasnim večernjim časovima, a već sutradan Železničar je čekao veliki okršaj sa favorizovanom Vojvodinom. Još jednu neizvesnu utakmicu, u kojoj je niški tim u najvećem delu imao kontrolu rezultata. Meč je u finišu prelomio sjajni Mladen Krsmančić sa dva vezana solo prodora, zavredevši priznanje za MVP-ja finalnog turnira, dok je priznanje za najboljeg golmana pripalo Dejanu Zlatanoviću, briljantnom u finalnom susretu.

ŽELEZNIČAR: Lazić, Gemaljević, Zlatanović (11 odbrana, 2 sedmerca), Milovanović, Živković 2, Sretenović 5, Mađar, Krsmančić 4, A. Stanojević 1, Petković, Spasić 2(2), Jevtić 2, Mirić, Đukić 4, Vučković 1, Potkonjak.

Trofej za Riplija, čekan više od 15 godina, prvi od osamostaljenja Srbije! „Želja“ je u sezoni u kojoj je bio jesenji prvak Superlige i učesnik plej-ofa, najpre ispao u finalu regionalnog kup takmičenja, ali se našao u glavnom žrebu zahvaljujući odustajanju Zaječara. U osmini finala „preplivana“ je Morava u Velikoj Plani-40:38 (21:14), uz 10 golova Bobana Živkovića, 8 Darka Đukića, a 7 Davora Basarića. U četvrtfinalu pao je Rudar u Kostolcu-29:27 (16:16), ponovo najviše zahvaljujući trojici najefikasnijih: Đukić je postigao 8, Živković i Basarić po 5 pogodaka.

Železničar je dobio organizaciju finalnog turnira, koji je odigran 1. i 2. juna u hali Čair. Nišlije su u polufinalu savladale šampiona, novosadsku Vojvodinu sa 30:29 (16:13). Darko Đukić postigao je 9, Boban Živković 7 golova, a sjajan je bio i Gvozden Denić sa 5 pogodaka. Crvena zvezda je savladala kragujevački Radnički sa 34:31 i tako otišla na megdan „Želji“ u finalu, pred više od 3.000 gledalaca. Uz frenetičnu podršku sa tribina, predvođen Sinišom Prokićem sa klupe, a na terenu Darkom Đukićem, najboljim igračem i strelcem finalnog turnira, Železničar pobeđuje sa 30:26 (14:14) i osvaja šesti pehar u svojoj istoriji.

ŽELEZNIČAR: Mitar Stojanović, Dejan Zlatanović (15 odbrana), Boban Živković 7(2), Mihajlo Mitić, Gvozden Denić 8, Ivan Veljković, Andrija Mađar, Stefan Radoničić, Sava Tašković, Todor Prokić, Nikola Milošević, Davor Basarić 6, Aleksandar Pavlović, Darko Đukić 8(3), Miralem Bećirović 1, Marko Pernar 1.

Peti trofej nacionalnog kupa, Železničar je osvojio u godini svog velikog jubileja, u kojoj je proslavljao pola veka postojanja. Tek nekoliko nedelja pre NATO agresije na našu zemlju, finalni turnir igran je na Cetinju, a tandem Petar Seratlić-Zoran Tuta Živković skovao je još jedan dobitnički plan. Nišlije su u polufinalu savladale branioca trofeja, ekipu beogradskog Partizana sa 26:25 (14:8), predvođene devetostrukim strelcem Bojanom-Kuzetom Stefanovićem i sjajnim Krasavcem na golu, a dan kasnije, 24. januara, srušena je Crvenka-27:24 (14:10).

Niš je umeo da proslavi ovaj uspeh, prepun centralni gradski trg dočekao je autobus iz Crne Gore i pozdravio sportske heroje. Kao da se slutio „post“ dug deceniju i po...

ŽELEZNIČAR: Krasavac, Veljković, Radivojević, Savić, Lj. Pavlović, Mladenović, Stanojević 7, Dugić, Stefanović 3, Lapčević 10, Stevanović 3, M. Živković 3, Gajić, Milosavljević.

Na novi pehar Kupa u Nišu se čekalo punih 12 godina! „Želja“ je u četvrtfinalu, u dve utakmice, srušio beogradski Partizan. U Nišu je, 22. januara 1997. godine, bilo 20:14 (12:7), uz pet golova Vladimira Stanojevića, dok su, tri dana kasnije u Beogradu, crno-beli slavili sa nedovoljnih 21:18 (7:8), a šestostruki strelac na toj utakmici bio je Aleksandar Blagojević. Rival u polufinalu bio je Proleter Naftagas, a poraz od 23:20 (12:10), doživljen u Zrenjaninu 26. februara, Železničar je nadoknadio četiri dana kasnije u Čairu-25:17 (11:6), uz pomoć čak 11 golova Saše Blagojevića. Poslednja prepreka bio je bačkopalanački Sintelon. U jednoj od najspektakularnijih atmosfera ikada u hali Čair, u kojoj je promovisana i nova himna kluba, po tekstu i notama legendarnog Žike Čokalije, „Želja“ je, 12. marta, slavio u prvoj utakmici sa 23:20 (13:10): Stojilković, Stefanović, Lapčević 5, Mitić 2, Mladenović, B. Cvetković, Stanojević 1, Stanić 1, Stojković, D. Cvetković, Blagojević 7, Stevanović 4(2), M. Živković 1, Radosavljević.

U revanšu, u dvorani „Tikvara“, Nišlije gube sa 24:21 (11:10) i zahvaljujući tačno jednom golu više postignutom u gostima stižu do svog četvrtog Kupa Jugoslavije: Stojilković, Lapčević 7, Stefanović, Mitić, Mladenović, B. Cvetković, Stanojević 6, Stanić 3(1), Stojković, D. Cvetković, Blagojević 2(1), Stevanović 3, M. Živković, Radosavljević.

Put do trećeg pehara igledao je ovako: „Želja“ je najpre trijumfovao u Kupu Srbije, pobedivši valjevski Metalac, Kristal iz Zaječara i Crvenu zvezdu, da bi u osmini finala Kupa Jugoslavije slavio u Derventi, protiv istoimenog domaćina sa 32:25 (12:11). Protivnik u četvrtfinalu bio je Partizan iz Bjelovara, koji je pao u hali Čair-31:24 (19:12), uz čak 14 golova Dragana Mladenovića, a „Želja“ je bio domaćin i polufinalnog duela, u kome je, uz 8 golova Rašića, savladao Proleter Naftagas sa 27:21 (13:9). Finalni susret igrao se na neutralnom terenu, a „Želja i Borac iz Banja Luke sastali su se u Novom Sadu, 15. maja 1985. godine. Pred polupraznim tribinama SC „Vojvodina“, u pravom taktičkom ratu, u kome su dominirali golmani Peribonio i Arslanagić, a prvi pogodak je postignut tek posle sedam minuta igre, u igri gol za gol, „Želja“ je na poluvreme otišao sa minilalnom prednošću (9:8), koju je u nastavku uvećao do konačnih 21:18.

ŽELEZNIČAR: Mitić, D.Živković 1, Grubić 6, G. Stoiljković, Mađar 1, Girić 3, B. Dimitrijvić, Stanić 4, V. Dimitrijević 1, Brajdić, Mladenović 5, Peribonio.

Ovo je, zanimljivo, jedini pehar Kupa koji je Železničar osvojio, a da se na mestu trenera nije nalazio Zoran Tuta Živković, već je na klupi sedeo Sava Đorđević. Nakon pobeda nad Kristalom (30:29), nad svojim imenjakom u Sarajevu (28:26) i Medveščakom u hali Čair (27:25), „Želja“ se plasirao u finale, gde ga je čekala ekipa Kolinska Slovan. Prva utakmica igrana je u Ljubljani, 15. maja 1982. godine,a domaćin je slavio sa 31:26 (14:12). Ipak, u revanšu, u krcatoj hali Čair, golom Paje Pavlovića sedam sekundi pre kraja, Železničar slavi sa 24:19, čime je anuliran minus iz Ljubljane, pa se ušlo u produžetak u kome Nišlije dolaze do velike pobede od 30:23 i drugog pehara Kupa Jugoslavije.

ŽELEZNIČAR: Krstić, D. Živković 1, Grubić 7, Mladenović 6, P. Pavlović 8, Girić 2, Petković 2, Knežević 3, Stanić 1, Kostić 1, Karabatić.

Način na koji je Železničar stigao do prvog trofeja u svojoj istoriji dovoljno je dramatičan za sadržinu vrlo uzbudljivog romana. „Želja“ je sve svoje protivnike na putu do pehara savladao sa golom razlike-Rabotnički u Skoplju, u četvrtfinalu (21:20) posle produžetka; Partizan iz Bjelovara u Nišu, u polufinalu (24:23), uz čak 15 golova (11 iz sedmeraca) Časlava Grubića, te Krivaju u finalu, ponovo posle produžetaka i još jednom u hali Čair. Tog, 27. maja 1977. godine, u spektakularnoj atmosferi, pred više od 4.000 gledalaca, bilo je 21:20 (19:19, 18:18, 11:10) za niški tim.

Zahvaljujući ovom uspehu, „Želja“ je naredne sezone nastupio u evropskom Kupu pobednika kupova i, stigavši do finala, ostvario svoj najveći uspeh na međunarodnoj sceni u klupskoj istoriji.

ŽELEZNIČAR: Z. Živković, D. Živković 10(5), Grubić 4, P. Pavlović 1, Grozdanović 2, Pešić, Petković 1, Knežević 1, A. Živković, Kostić 2, Zdravković, Ždraljević.